Album płytowy pod tym tytułem kryje dwie płyty CD, książeczkę (12 stron) z opisem i 24 kolorowe fotografie muzyków i instrumentów. Główną płytą albumu jest zapis sesji nagraniowej w zaimprowizowanym studiu, dokonany w ramach II Festiwalu Karpaty Offer 22 sierpnia 2010 roku. Płyta uzupełniająca jest reedycją płyty z 2009 roku z przeglądem karpackich instrumentów tradycyjnych (około 30 instrumentów z Karpat Zachodnich i Wschodnich: Słowacji, Ukrainy /Huculszczyzny/, Polski). Kapela Byrtków na płycie to duo złożone z Edwarda Byrtka (dudy żywieckie, śpiew) i Mariana Byrtka (skrzypce, śpiew) w tradycyjnym repertuarze z Pewli Wielkiej w Beskidzie Żywieckim (a ściślej to granica Beskidu Żywieckiego i Makowskiego).
Do tej rejestracji dodałem bardzo krótkie nagranie sygnału zagranego na rogu (Michał Smetanka, SK) i także krótkie solowe granie na strojonym zestawie dzwonków pasterskich (Stanislav Otruba, SK), a obydwa wspomniane, dodatkowe nagrania umieściłem na tle głosów kumaka górskiego (Bombina variegata), którego głosy są bardzo charakterystyczne dla letnich wieczorów w Beskidach. Tym zabiegiem chciałem zwrócić uwagę, że obok krajobrazu i regionów etnograficznych (sąsiedztwo Słowacji, fenomen Babiej góry i specyficznego pasterstwa na niej, obejmującego także handel wołami siwymi) na środowisko muzycznej tradycji wpływa żywe otoczenie. Na wrażliwość na tego typu naturalne brzmienie otoczenia wskazywały wypowiedzi Edwarda Byrtka, jakie zanotowałem podczas sesji nagraniowej.
Bracia Byrtkowie grają w specyficzny sposób, przekazany im najprawdopodobniej przez ich znanego ojca. Ten sposób muzykowania określa się czasem jako heterofonie i znany jest raczej z muzyki Indonezji, Chin i innych dalekich obszarów o odmiennej tradycji, także muzycznej. Równoległe granie podstawowej melodii przez tak różne instrumenty jak dudy i skrzypce (plus głos) oraz duża przestrzeń dla improwizacji w ramach takiej struktury muzycznej powoduje, że porównałem muzykowanie Byrtków do... free jazzowych kompozycji i harmolodycznej praktyki muzycznej kultywowanej przez Ornett Colemana. Oczywiście jest to pewnego rodzaju przerysowanie, które uważam za zasadne wobec zniekształceń i zafałszowań jakie spotyka się w opisach europejskiej tradycji muzycznej, w tym szczególnie w zapisach i silnych interpretacjach (zapis nutowy wariantowych i otwartych form muzycznych) muzyki tradycyjnej. Jak powiedział dr Michal Smetanka: znaczek oznaczający glissando w zapisie nutowym zasłyszanej melodii niczego właściwie nie mówi i nie wskazuje dość dobrze na ważne i odmienne regionalnie style muzykowania (moja rozmowa ze stycznia 2011 roku).
Almum NIE JEST wydawnictwem World Flag Records, ale wyprodukowaliśmy go w tej samej ekipie: Piotr Pietrzak - rejestracje, przygotowanie studyjne i mastering, Bogdan Kiwak - fotografie podczas rejestracji oraz aranżowane, opracowanie plastyczne okładki, Marek Styczyński - pomysł na sesję nagraniową, redakcja płyty i praca w studiu, pomysł na okładkę i oprawę plastyczną, fotografia Diablaka i chmur (z Anną Nacher).
Album wydał i zajmuje się jego dystrybucją - Instytut Europa Karpat www.europakarpat.pl / instytut@europakarpat.pl
Idea zarejestrowania unikalnej muzyki Kapeli Byrtków powstała dzięki wysiłkowi i cierpliwości jakie wykazał pan Janusz Pochopień, przewodnik górski, sąsiad p. Byrtków i miłośnik tradycji Beskidów.
Kontakt do Kapeli: Edward Byrtek, Pewel Wielka 434, 34-340 Jeleśnia. Telefony: 607 579 246 (Rafał Byrtek) i 511 316 582 (Janusz Pochopień).
Płyta Kapeli Byrtków trwa 34 minuty i zawiera 23 utwory (łącznie z dodatkowymi nagraniami).
Pierwszy nakład albumu jest niestety BARDZO MAŁY! WFR NIE PROWADZI DYSTRYBUCJI ALBUMU - proszę o płytę prosić Instytut Europa Karpat!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz